Hoe het PR-interval te meten

Posted on
Schrijver: John Stephens
Datum Van Creatie: 23 Januari 2021
Updatedatum: 1 Juli- 2024
Anonim
Hoe heb je wel wat aan je hartslagmeter? Hoe bepaal je jouw zones en waarom wil je die weten?
Video: Hoe heb je wel wat aan je hartslagmeter? Hoe bepaal je jouw zones en waarom wil je die weten?

Inhoud

In dit artikel: ECG UtilityTest Run Resultaten interpreteren

Het PR-interval wordt gemeten met een elektrocardiogram, ook wel ECG genoemd. Dit is een pijnloos onderzoek bij hartpatiënten om de elektrische geleidbaarheid van het hart te meten en mogelijke afwijkingen te identificeren.


stadia

Deel 1 Nut van ECG



  1. Meer informatie over hoe het hart werkt. Om te begrijpen hoe de test wordt uitgevoerd, is het belangrijk om te weten hoe het hart werkt.
    • Wanneer het hart klopt, is er een variatie in elektrische activiteit. Hierdoor kan het hart samentrekken en bloed naar de rest van het lichaam pompen.
    • Het hart pompt het bloed bij elke slag en daarom treedt bij elke slag de elektrische geleidbaarheid op.


  2. Begrijp het doel van een ECG. Een elektrocardiogram wordt meestal gebruikt om mogelijke hartafwijkingen te detecteren, zoals aritmieën en hartritmestoornissen. Vanwege de ernst van deze ziekten is het elektrocardiogram de eerste test die wordt gebruikt om hartafwijkingen in het hart te diagnosticeren.



  3. Ontdek het belang van het elektrocardiogram. Met LECG kunt u de snelheid van de hartslag evalueren en daarom bepalen of uw hart sneller of langzamer klopt dan normaal.
    • De normale hartslag ligt tussen 60 en 100 slagen per minuut. Een persoon wiens hart met minder dan 60 slagen per minuut klopt, wordt beschouwd als een afwijking die bradycardie wordt genoemd en wanneer het ritme groter is dan 100 slagen per minuut, wordt dit tachycardie genoemd.
    • Het elektrocardiogram helpt ook om de hartslag te evalueren en aan te geven of de slagen onregelmatig of constant zijn. Deze beoordeling toont ook de snelheid en kracht van de elektrische geleidbaarheid van het hart terwijl je hart klopt.

Deel 2 Procedure van de test



  1. Vraag de patiënt om te gaan liggen. De specialist moet kleine pleisters (pleisters), elektroden genaamd, op de borst, armen en benen van de patiënt aanbrengen.
    • Deze gebieden zijn vooraf gereinigd met een speciale geleidende gel die de overdracht van elektrische impulsen verbetert. Ook moet dit gebied vóór gebruik worden geschoren om direct contact van de elektroden op de huid mogelijk te maken.
    • De pleisters worden vervolgens verbonden met de elektrocardiograaf door middel van draden, waardoor het mogelijk is om de elektrische geleidbaarheid van het hart over te dragen door golvende lijnen die worden weergegeven op een papier.



  2. Zorg ervoor dat de elektroden correct zijn geplaatst. Elk van de tien elektroden van de elektrocardiograaf moet goed worden geëtiketteerd zodat de arts precies weet waar de elektroden op het lichaam van de patiënt moeten worden geplaatst. Het model voor het labelen van de elektroden en voor elk van hun posities op het lichaam worden hieronder gepresenteerd.
    • RA: geplaatst op de rechterarm en zorg ervoor dat de dikke spier wordt vermeden
    • LA: op dezelfde locatie als de RA, maar op de linkerarm
    • RL: geplaatst op de laterale kuitspier van het rechterbeen
    • LL: gepositioneerd op hetzelfde punt als RL, maar op het linkerbeen
    • V1: geplaatst tussen de vierde en vijfde ribben op de intercostale ruimte, aan de rechterkant van het borstbeen (borstbeen)
    • V2: gepositioneerd tussen de vierde en vijfde ribben bij de intercostale ruimte, maar aan de linkerkant van het borstbeen
    • V3: geplaatst tussen V4 en V2
    • V4: geplaatst in de vijfde intercostale ruimte tussen de vijfde en zesde ribben, in het midden van het sleutelbeen
    • V5: horizontaal geplaatst op dezelfde locatie met V4 in de linker voorste axillaire lijn
    • V6: horizontaal geplaatst op V4 en V5 op het centrale vierkant van de axillaire lijn


  3. Vraag de patiënt om stil te staan ​​en zijn adem in te houden. Vertel de patiënt om niet te bewegen tijdens de procedure, omdat elke beweging de testresultaten kan veranderen en daarom tot valse diagnoses kan leiden.
    • De arts kan de patiënt ook vragen om tijdens de operatie zijn adem in te houden en het is belangrijk dat hij de instructies precies opvolgt.

Deel 3 De resultaten interpreteren



  1. Wacht op de resultaten van de depolarisatie van de sinusknoop. De normale hartcyclus begint met een depolarisatie van de sinusknoop. Depolarisatie vindt plaats in gespecialiseerd weefsel in het rechter atrium (OD).
    • Elektrische activiteit (depolarisatie) begint bij het rechter atrium door het interauriculaire septum naar het linker atrium (OL). De atria en ventrikels worden gescheiden door de atrioventriculaire knoop (AV-knoop). Deze vertraagt ​​de elektrische activiteit voor een korte tijd en strekt zich vervolgens uit langs het interventriculaire septum aan beide zijden van de ventrikel rechts (VD) en links (VG).
    • Elektrische golf passeert de bundel van hem, dan de linker tak om de rechter en linker ventrikels te bereiken. De gelijktijdige samentrekking van de twee ventrikels zorgt voor bloedcirculatie en dit is belangrijk om de efficiëntie van het hart te optimaliseren.


  2. Zoek naar P, gevolgd door PR. Het rechteratrium is de eerste holte van het hart die een elektrische activiteit ontvangt, waarna het zich verspreidt naar het linkeratrium. De eerste elektrische activiteit begint in de oortelefoon en wordt de P-golf genoemd.
    • Het elektrocardiogram vertoont meestal een enkele P-golf, maar deze pulsatie is het resultaat van de som van de elektrische geleidbaarheid van de twee linker en rechter atria.
    • Er is een kleine vertraging in het verzenden van de elektrische activiteit van de AV-knoop naar de ventrikels, het is eigenlijk het interval PR. Het PR-interval is de periode waarin er geen zichtbare elektrische activiteit op het elektrocardiogram is.


  3. Identificeer het QRS-complex. Volg de depolarisatie van de onderste kamers van het hart. Dit is het grootste deel van de zichtbare signalen op het ECG, het QRS-complex.
    • Londe Q is de eerste afwijking naar beneden. Dan volgt de R-golf met een opwaartse afwijking en ten slotte de S-golf, die ook wordt voorgesteld door een negatieve afwijking.
    • De elektrische activiteit wordt op het elektrocardiogram weergegeven door de depolarisatie van het myocard. Dit gebeurt zowel bij de T-golf als bij het ST-segment. Londe T verschijnt als een verticale afbuiging van variërende amplitude en duur, terwijl het ST-segment isoelektrisch is.


  4. Ontdek hoe de resultaten worden opgeslagen op het ECG. Het opnemen van een elektrocardiogram gebeurt op standaardpapier en meet de elektrische activiteit, meestal in milliseconden.
    • Het normale interval van de PR ligt tussen 120 en 200 ms, wat overeenkomt met 3 en 5 kleine vierkantjes op het ECG-papier.
    • Het standaard ECG-papier kan een geschatte hartslag geven bij het opnemen van het elektrocardiogram. De tijd in seconden wordt weergegeven door 250 mm en wordt gemeten langs de horizontale as.


  5. Gebruik de resultaten van het elektrocardiogram om de hartslag te bepalen. Het aantal grote vierkanten tussen elk QRS-complex maakt het mogelijk om de hartslag te bepalen.
    • Wanneer er vijf vierkanten zijn, is de hartslag 60 slagen per minuut.
    • Wanneer er drie vierkanten zijn, is de hartslag 100 slagen per minuut.
    • Wanneer er twee vierkanten zijn, is de hartslag 150 slagen per minuut.