Hoe het verschil te zien tussen een landschildpad, zoet water en zee

Posted on
Schrijver: Lewis Jackson
Datum Van Creatie: 7 Kunnen 2021
Updatedatum: 25 Juni- 2024
Anonim
МАЛЬДИВЫ, которые в самое сердце. Большой выпуск. 4K
Video: МАЛЬДИВЫ, которые в самое сердце. Большой выпуск. 4K

Inhoud

In dit artikel: Observeer het milieu Observeer het lichaamstype Observeer het gedrag van het reptiel

Zeeschildpadden, landschildpadden en zoetwaterschildpadden zijn nauw verwante reptielen, die allemaal behoren tot de orde van testudines. Hun verschillende namen zijn vaak verwarrend vanwege de regionale verschillen en het feit dat ze allemaal op elkaar lijken. Wetenschappelijke taxonomie gebruikt echter precieze terminologieën om verschillende soorten te identificeren, maar ze kunnen ook worden geclassificeerd op basis van gedrag, lichaamstype en habitat. Zeeschildpadden leven in water (in zoet water of op zee, afhankelijk van de soort) of op het land. Wat zoetwaterschildpadden betreft, ze leven op het land en in zoet water, en schildpadden leven alleen op het land.


stadia

Methode 1 Observeer het milieu

  1. Kijk hoe lang het reptiel zich in het water bevindt. Zeeschildpadden brengen het grootste deel van hun leven in het water door. Ze kunnen, afhankelijk van de soort, in zoet water (meren en vijvers) of op zee leven.


  2. Kijk of het dier zijn tijd op aarde doorbrengt. De schildpadden zijn degenen die hun leven op aarde doorbrengen. Sommigen van hen wonen ver van de belangrijkste waterpunten zoals in de woestijn.


  3. Kijk of het reptiel in moerassige gebieden leeft. Zoetwaterschildpadden leven zowel in water als op het land. Ze overleven echter in brakke wateren zoals moerassen. De terminologie terrapene wordt vaak gebruikt om alleen te verwijzen naar bepaalde soorten die in de moerassen in het zuiden en oosten van de Verenigde Staten leven. Het is de moerasschildpadmalaclemys of de schildpad uit Florida (ook wel trachemys scripta elegans genoemd). De laatste is de soort schildpad die in vijvers wordt gevonden en wordt als huisdier genomen.



  4. Kijk waar en hoe het dier lount. Zoetwaterschildpadden en zeeschildpadden hebben de neiging het water te verlaten om zich in de zon op te warmen op rotsen, zand, boomstammen en andere oppervlakken. Zeeschildpadden brengen meestal meer tijd in het water door, maar soms laten ze het in de zon op stranden, riffen en soortgelijke oppervlakken liggen.

Methode 2 Observeer het lichaamstype



  1. Onderzoek de poten. Zoetwaterschildpadden en zeeschildpadden hebben vaak afgeplatte, zwemvliezen waarmee ze kunnen zwemmen. Zeeschildpadden hebben een manier van leven die exclusief is aangepast aan het water en hebben gemarineerde en lange lichamen en vinnenvormige poten. Wat de terrestrische martelingen betreft, ze hebben korte en doffe benen waarmee ze zich op aarde kunnen verplaatsen. Hun onderste ledematen zijn enorm, terwijl de voorpoten schopvormig zijn, waardoor ze kunnen graven.



  2. Identificeer het type schild. Zee- en landschildpadden en zoetwaterschildpadden hebben beschermende schelpen en schilferige huid. Afgezien van enkele uitzonderingen (zoals de lederschildpad), zijn schildpadden benig en hard. Die van de schildpadden zijn meestal rond of koepelvormig, terwijl die van zoetwaterschildpadden en zeeschildpadden platter zijn.


  3. Let op onderscheidende tekens. Als je naar een bepaalde soort (zeeschildpad, grondschildpad of zoetwaterschildpad) kijkt, kijk dan naar tekens op je lichaam of schaal die je kunnen helpen precies te identificeren wat voor soort schildpad je hebt. Bijvoorbeeld:
    • de schildpaddenschildpad is te herkennen aan het ruitvormige patroon op de schaal;
    • de schildpad uit Florida is te herkennen aan de duidelijke rode banden aan elke kant van zijn kop;
    • de schildpad alligator kan worden onderscheiden door de scherpe platen die zijn schaal versieren.

Methode 3 Observeer het gedrag van het reptiel



  1. Let op periodes van vertraging. Zeeschildpadden nestelen zich onder de modder bij koud weer en gaan in corporatie (een toestand vergelijkbaar met winterslaap). Gedurende deze periode wordt de activiteit van het dier verminderd. Het blijft in deze toestand tot de terugkeer van warm weer.
    • Er is beperkt bewijs dat zoetwaterschildpadden ook enige tijd kunnen overwinteren onder modder of inactieve periodes.


  2. Let op wat het dier eet. De voedingsgewoonten van zeeschildpadden variëren aanzienlijk, afhankelijk van de omgeving en soorten, maar kunnen ook insecten, planten en andere kleine dieren omvatten. Omdat ze op het land leven, voeden schildpadden zich meestal met planten zoals cactussen, struiken en zelfs kruiden. Wat zoetwaterschildpadden betreft, is hun dieet niet diepgaand bestudeerd.


  3. Bekijk de nestgewoonte van het reptiel. Schildpadden graven een gat in de grond voor beschutting en leggen van eieren. Voor het nestelen zullen zoetwaterschildpadden en zeemartels (die in water en op het land leven) het aquatische milieu verlaten om het aan land te halen.
advies



  • In Australië mogen alleen zeeschildpadden worden aangeduid met Chelonia (coupure van reptielen met langwerpig lichaam, schelp en buikborst), hoewel er andere soorten bestaan ​​(zoetwaterschildpadden en schildpadden) die ook bekend staan ​​als schildpadden. In het Frans verschilt de naam van deze reptielen echter afhankelijk van hun omgeving. We hebben bijvoorbeeld zeeschildpadden, schildpadden en zoetwaterschildpadden. De niet-wetenschappelijke term die gewoonlijk in het Frans wordt gebruikt om alles aan te duiden is zeeschildpad.
  • Grootte is geen betrouwbare index die een zoetwaterschildpad, landschildpad of zeeschildpad kan identificeren, omdat er een variatie is in elke soort.
  • Als je al een reptiel als huisdier hebt en je kunt niet identificeren of het een zoetwaterschildpad, een zeeschildpad of een landschildpad is, neem dan contact op met een dierenarts.
  • Terrestrische schildpadden hebben geen heldere kleuren (zoals rood), maar dit kan worden waargenomen bij zeeschildpadden.
  • Neem geen wilde schildpad mee tenzij deze in gevaar is. Soms plassen ze om roofdieren te ontmoedigen. Zo lopen ze het risico uitgedroogd te raken en sterven ze uiteindelijk bij gebrek aan een waterpunt in de buurt.