Hoe de tweejaarlijkse crisis te beheersen

Posted on
Schrijver: Judy Howell
Datum Van Creatie: 4 Juli- 2021
Updatedatum: 1 Juli- 2024
Anonim
The Great Awakening energy Ukraine, Russia and Taiwan Nederlands ondertiteld!
Video: The Great Awakening energy Ukraine, Russia and Taiwan Nederlands ondertiteld!

Inhoud

In dit artikel: Duidelijk zijn Vermijd valstrikken Gezond verstand

Uw kind is 18 maanden oud: gefeliciteerd! In de maanden die volgen, zult u tot dan toe een verandering in het gedrag opmerken, zo blij voor uw kind. Hier zijn enkele manieren om te voorkomen dat je schreeuwt en blauw wordt terwijl je op je kussen snikt. Door enkele regels en limieten voor uw kind in te stellen en hen te leren hoe ze hun emoties het beste kunnen beheren, bespaart u angst en begeleidt u uw kind voor gezonde levenslange sociale interacties.


stadia

Deel 1 Wees duidelijk



  1. Begin met het leren van uw kind om zich vanaf het begin correct te gedragen. U moet beginnen met het leren van uw kind om zich op een gezonde, correcte manier te gedragen en zo snel mogelijk op uw leer te reageren. Als u ongepast gedrag waarneemt, laat ze dan niet tot rust komen of slechte gewoonten worden als kinderen opgroeien. Leg uit dat wat ze doen niet correct is en laat zien wat het beste is om te doen.
    • Je moet een model van goed gedrag voor je kind zijn, zodat hij leert. Als ze je verbazen dat je iets verkeerd doet, laat ze je dan een paar minuten 'straffen'.


  2. Beloon uw kinderen voor hun goede gedrag. Als je kind iets goeds, positiefs doet, moet je hem belonen. Dit wordt positieve bekrachtiging genoemd en leert uw kind verbanden te leggen tussen correct gedrag en positieve gevolgen. Als u zich richt op een positieve waardering van de acties van uw kind, moet hij of zij meestal geneigd zijn om de juiste houding aan te nemen.
    • Positieve versterking betekent niet dat je het een snoepje moet geven elke keer dat je kind positief reageert (hoewel je het soms kunt doen). Positieve bekrachtiging kan een knuffel zijn, hem voorstellen zijn favoriete activiteit met hem te doen, hem voorstellen of met je meegaan.



  3. Grenzen stellen en stevig blijven. De 2-jarige crisis is een fase van kinderontwikkeling, het testen van de grenzen en leren autonomer te worden. Het is belangrijk dat u deze limieten in deze fase stelt en vasthoudt. Als u dat niet doet, kan uw kind gedragsproblemen ontwikkelen tijdens het opgroeien. Uw kind moet begrijpen dat als u hem vraagt ​​iets te doen of als u hem nee zegt, u denkt wat u zegt. Onderhandelingen vragen om argumenten.
    • Stel je bijvoorbeeld voor dat je je kind zijn toetje laat eten als hij klaar is met eten. Het kind is "bijna" helemaal klaar, met uitzondering van een lepel erwten. Geef hem zijn dessert niet, anders zal hij opnieuw beginnen en de volgende keer nog minder eten.
    • Een ander voorbeeld is bedtijd. Laten we zeggen dat uw regel is dat het kind klaar moet zijn om om 19.30 uur naar bed te gaan, na de maaltijd en na het tandenpoetsen. Je moet hem niet laten spelen met zijn nieuwe speeltje dat zijn grootmoeder hem gaf. Dit onderbreekt de gebruikelijke routine. Het speelgoed kan de volgende dag wachten, zelfs als het woede voor het kind betekent.



  4. Leer ze hun emoties uit te drukken met woorden. Een van de redenen waarom kinderen zo boos worden, is vooral de onmogelijkheid om hun emoties te uiten. Stel je voor dat je helemaal overstuur bent over een ervaring die je niet kent en niemand om mee te praten. Je zou zelf boos zijn! Als je je peuter de communicatietoetsen geeft om uit te drukken wat hij voelt, wat hij wil, dan zal hij beter in staat zijn om met die zeer sterke emoties om te gaan.
    • Leer ze de woorden die verband houden met hun belangrijkste en meest voorkomende zorgen en moedig ze aan om te zeggen of ze iets willen: 'Heb je dorst? "Heb je honger? ". Kun je zeggen "Ik heb honger"?
    • Een nieuwe praktijk is om vanaf jonge leeftijd via tekens met het kind te communiceren. Peuters kunnen de tekens leren, waardoor ze gemakkelijk kunnen communiceren als ze honger hebben, als ze moe zijn of als ze willen spelen. Voor een peuter zijn de woorden nieuw en het kan intimiderend zijn voor hen om ze te zeggen. Praten met tekens is natuurlijker, toegankelijker en verbetert hun gedrag drastisch.


  5. Geef ze het gevoel te kunnen kiezen. Vaak komt de woede van het kind als reactie op wat hij niet kon hebben. Dit is een ander aspect van het leren over economie. Ze moeten de keuze hebben en leren deze keuzes te maken, omdat dit hun zelfvertrouwen en hun vermogen om onafhankelijk te zijn bouwt. Deze keuzes zijn echter niet altijd nuttig of positief. Zoek de juiste momenten waarop je ze kunt laten kiezen en geef ze de indruk dat ze beslissen en controle hebben over hun kleine leven (zelfs als ze dat niet doen).
    • Geef ze bijvoorbeeld 's morgens een keuze uit twee of drie t-shirts uit hun kledingkast. Blijf stevig op de kleding die je ervoor hebt gekozen. Ze kiezen het t-shirt dat ze willen aantrekken en dit bespaart jullie beiden een eindeloze discussie.


  6. Laat uw kind zijn eigen ervaringen doen. Een van de belangrijkste dingen die u op deze leeftijd voor uw kind kunt doen, is experimenteren met de gevolgen van hun ervaringen. Als ze niet vroeg leren dat hun acties consequenties hebben, zullen ze moeilijker begrijpen dat ze een integraal onderdeel van het leven zijn. Door hen de oorzaken en gevolgen te laten begrijpen, leert u hen na te denken over de beslissingen die ze hun hele leven zullen nemen.
    • Uw kind weigert bijvoorbeeld zijn schoenen en jas aan te trekken voordat hij tijdens het sneeuwen naar buiten gaat. Laat hem eruit. Hij zit vast in de auto, op weg naar de kribbe, zijn voeten nat, koud en hij zal snel leren dat het beter is om zijn schoenen en jas aan te trekken in plaats van met je te vechten over dit onderwerp.
    • Een ander voorbeeld, wanneer uw kind vindt dat "het leuker is om zijn kom op de vloer te laten vallen". In plaats van te schreeuwen en schoon te maken, moeten ze hun schade herstellen wanneer ze iets morsen. Ze zullen snel denken dat dit spel niet zo leuk is.


  7. Laat ze schreeuwen. Hoewel het moeilijk te horen is, kan een beetje huilen hen geen pijn doen, vooral als ze doen alsof en overdrijven. Kinderen ontwikkelen het vermogen om zichzelf te troosten. Een essentiële capaciteit ook voor ons, volwassene. Wanneer ze overweldigd worden door emoties en je ze onmiddellijk troost, leren ze niet zelf hun emoties te evacueren. Door hen te laten huilen, ontdekken ze zelf dat het hen helpt zich beter te voelen.
    • Als je kind bijvoorbeeld niet van de bruine kom houdt die je uit eten hebt genomen en begint te huilen, negeer het dan. Laat hem huilen. Zet de radio aan en zing om het geluid van tranen te bedekken en laat hem zien dat zijn tranen je niet beïnvloeden. Als hij eenmaal gekalmeerd is, begeleid hem dan naar een nieuwe activiteit of een nieuw voedsel (een glas melk) om hem te helpen begrijpen dat het leven doorgaat.
    • Als je kind echter huilt omdat hij bang of gekwetst is, moet je hem natuurlijk troosten en laten zien dat je er bent, dat alles in orde is.

Deel 2 Vermijd valstrikken



  1. Las uw kind niet. U moet uw kind nooit omkopen om te krijgen wat u wilt. Dit leert hen slecht gedrag en betekent dat luisteren naar jou bespreekbaar is. Er zullen momenten zijn waarop je verleid wordt, maar je moet je best doen om niet aan verleiding toe te geven. Soms betekent dit dat je je kind een vreselijke woede laat hebben in de supermarkt. En dat gebeurt, het maakt niet uit. Andere mensen zullen een paar moeilijke minuten doorbrengen, maar ze zullen hun leven voortzetten en je kind zal zich zijn hele leven goed gedragen.
    • Als ze bijvoorbeeld een item in de winkel gooien omdat ze een koekje willen, beloof ze dan geen fluitje van een cent als ze stoppen met huilen. Dit zou hen gewoon leren dat als ze huilen en boos worden in een winkel, ze misschien een beloning krijgen door te stoppen.


  2. Geef ze geen aandacht voor een slechte houding. Wanneer hij iets verkeerd doet, let dan niet op uw kind. Dit leert hem dat om je aandacht te hebben, hij zich ongepast moet gedragen. Negeer hem in plaats van op hem te letten in plaats van te schreeuwen. Combineer het goede gedrag met een knuffel, een kus, een moment samen doorgebracht en je kind zal de juiste houding aannemen.
    • Een slecht voorbeeld is om zijn handen vast te pakken, naar hem te schreeuwen en hem te vragen om bij je te blijven zitten als je in de kerk bent of wacht op het bezoek van je arts.
    • Negeer hem volledig zodra hij een grote woede begint te maken. Als u thuis bent, gaat u met uw kind naar een andere kamer en sluit u de deur. U hoeft de deur niet te vergrendelen of dicht te slaan. Dit laat je kind zien dat schreeuwen niet de juiste manier is om je aandacht te trekken.


  3. Verpletter je kind niet. Vergeet niet dat de wereld voor uw kind erg groot is en constante stress veroorzaakt. Stel je voor hoe je je zou voelen als je baas de manier waarop je werkt radicaal zou veranderen. Vermenigvuldig het met 30 en stel je elke dag dezelfde verandering voor. Je moet begripvol zijn en ze niet elke dag overweldigen met nieuwe veranderingen.
    • Introduceer een schema, een ritme, gewoonten die geleidelijk evolueren. Houd ook een routine aan. Door een routine te hebben, weet uw kind wat het kan verwachten en is het beter voorbereid op kleine en geleidelijke veranderingen, bijvoorbeeld door naar het toilet te gaan.
    • Begin bijvoorbeeld niet met zindelijkheidstraining als uw kind diezelfde week naar een nieuwe crèche gaat. Wacht in feite een maand om een ​​nieuwe wijziging door te voeren. Wacht tot hij vertrouwd is met een nieuwe gewoonte om er nog een te introduceren.


  4. Heb niet dezelfde verwachtingen als voor een groter kind. Als je een ouder kind hebt, kun je je gefrustreerd voelen dat je peuter niet hetzelfde doet als zijn oudste kind. Erken dat uw kind bepaalde houdingen nog niet heeft geleerd en nog niet klaar is om ze te leren. Aanpassen aan uw kinderen en hun behoeften.
    • Je kleintje zal bijvoorbeeld niet dezelfde bedtijd hebben als zijn oudste. Hij zal waarschijnlijk eerder wakker worden en zal waarschijnlijk niet in staat zijn om in het weekend alleen voor zichzelf te zorgen terwijl je probeert uit te slapen.


  5. Laat ze niet zonder stimulatie achter. Een andere bron van kinderwoede is het gebrek aan stimulatie. Als ze zich vervelen, hebben ze niet het mentale vermogen om voor volwassenen te zorgen. Wees op je hoede en vind iets om je kind gestimuleerd te houden terwijl je weg bent van het speelgoed dat je meestal tegenkomt.
    • Houd een favoriet speeltje voor noodgevallen, als je weet dat je lange tijd vastzit. Dit houdt je kind bezig en geïnteresseerd.
    • Stimuleer uw kind niet te veel. Aan de andere kant kan teveel stimulatie en vooral voor het slapengaan ze opwinden en leiden tot een aanval van woede. Vrienden thuis hebben, een grote verandering van routine aanbrengen of je kind te lang tv laten kijken kan een schadelijk effect hebben op je kind, dat zich helemaal verloren zal voelen.

Deel 3 Gebruik gezond verstand



  1. Perfectie bestaat niet. Veel ouders proberen in alle opzichten perfect te zijn. Ze denken aan de beelden van de tv of tijdschriften en stellen zich voor wat ze moeten doen om perfect te zijn. Het feit is dat het in het echte leven niet zo gebeurt. Uw 2-jarige merkt ook geen onbeduidende details en evenwichtige volwassenen op. Concentreer je alleen op de liefde die je aan je kind moet geven.
    • Maak je geen zorgen over de mooie jurk van je dochter met Kerstmis. Maak je geen zorgen over het feit dat je man er niet precies hetzelfde uitziet op de foto. Maak je geen zorgen over de taarten die je voor de hele klas van je dochter moet maken. Al deze kleine dingen zullen niet altijd perfect zijn. Wat je kind zich echter zal herinneren als hij terugkijkt, zijn al die kussen en knuffels die je hem hebt gegeven.


  2. Ken je prioriteiten Als je een kind hebt, moet je je prioriteiten kennen. Je kunt niet alles doen. Je zult een paar dingen moeten laten vallen, bijvoorbeeld je klimlessen. De andere prioriteiten zullen ook secundair zijn omdat ze niet overeenkomen met het leven met een kind.Probeer uw witte tapijt niet te houden. Vergeet niet dat het erg belangrijk is om uw kind gelukkig en gezond te houden. De tapijten kunnen worden vervangen en de eerste indruk die uw kind zal hebben van u en de persoon die u moet beheren en ondersteunen, blijft voor altijd in hem gegrift.


  3. Geniet van dit moment. Het lijkt misschien moeilijk, maar wanneer je tweejarige 16 jaar oud is en begeleid begint te rijden, zul je nostalgisch worden herinnerd aan dagen dat hij problemen had met het dekken van de tafel. Als je weet hoe je om dit soort situaties moet lachen en van deze momenten met je peuter kunt genieten, zal het veel gemakkelijker voor je zijn om te leven.


  4. Zoek een ondersteuningsnetwerk. Zoek en vind ouders die dezelfde tijd doormaken met hun kinderen. Als je met anderen kunt praten, begrijpen wat je doormaakt, leeft of leeft, zul je je sterker en minder alleen voelen. Met een netwerk om je heen heb je mensen om mee te praten, naar je te luisteren en je te helpen slim te blijven.
    • Er zijn groepen woorden voor ouders die bestaan ​​in sociale centra bij jou in de buurt. U kunt ook discussieforums op internet vinden als u niet beschikbaar bent.


  5. Neem tijd voor jezelf. Je moet focussen en momenten voor jezelf hebben, waar je niet alleen ouders bent. Het is heel gemakkelijk om vast te zitten aan het ouderschap en er niet uit te komen. Neem de tijd voor jezelf, zonder je kinderen, om het gevoel van een onafhankelijk persoon te herinneren, net zoals je kind ervaart.
    • Breng tijd door met je vrienden en doe wat je deed voordat je kinderen kreeg. Alles bij elkaar, huur een babysitter om voor alle kinderen tegelijkertijd te zorgen of zoek een ander arrangement als uw vrienden nog geen kinderen hebben.
    • Je moet ook tijd doorbrengen met je partner en vergeet niet om een ​​paar te zijn. Je bent niet alleen een paar ouders die een kind opvoeden. Ga samen op pad, laat je ouders in het weekend voor je kleintje zorgen. Het is belangrijk om je relatie in vorm te houden.